Tar éis dó tréimhse a chaitheamh ar imirce, déanann Naoise cinneadh tapa filleadh, mar dhuine fásta, ar a shráidbhaile dúchais cois farraige. Tá sé de rún aige an chomaoin a chuir a sheanmháthair air agus é ina bhuachaill óg a chúiteamh. Diaidh ar ndiaidh, foghlaimíonn sé nach é an comórtas rámhaíochta is tábhachtaí di ach gurb é mian a croí a garmhac a fheiceáil sona. Is scéal é seo faoin tslí a gcabhraíonn an dara seans le daoine an rud atá i ndán dóibh a bhaint amach, agus faoin tslí a dtéann an dá ghlúin i ngleic le dúshláin na seanaoise agus na cailliúna.